← กลับเมนูหลัก

คู่มือเริ่มต้นชุบชิ้นฉีดสังกะสี (Zinc Die-Cast)

สรุปวัสดุ Zamak, โจทย์งานจริง, ลำดับเตรียมผิว, สแตกการชุบยอดนิยม, หน้าต่างกระบวนการ, ฟิกซ์เจอร์, การดูแลอ่าง และตารางปัญหา

เริ่มต้นงานชุบชิ้นฉีดสังกะสี

Zinc die-casting หรือ การหล่อขึ้นรูปซิงค์ เป็นกระบวนการผลิตที่ใช้แรงดันสูงฉีดโลหะผสมสังกะสี (zinc alloy) ที่หลอมเหลวเข้าไปในแม่พิมพ์เหล็ก (die) เพื่อให้ได้ชิ้นงานที่มีรูปร่างตามที่ต้องการ กระบวนการนี้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการผลิตชิ้นส่วนที่มีความซับซ้อนและมีรายละเอียดสูงในปริมาณมาก

ความแม่นยำสูง: ชิ้นงานที่ได้มีความคลาดเคลื่อนต่ำมาก ทำให้สามารถผลิตชิ้นส่วนที่มีขนาดแม่นยำและมีรายละเอียดเล็กๆ ได้อย่างดี

พื้นผิวเรียบเนียน: ผิวของชิ้นงานที่ได้จากการหล่อมีความเรียบเนียน สามารถนำไปชุบเคลือบผิวได้ง่าย เช่น การชุบโครเมียม การพ่นสี หรือการเคลือบอื่นๆ เพื่อเพิ่มความสวยงามและความทนทาน

ความแข็งแรงและทนทาน: ซิงค์อัลลอยมีความแข็งแรงสูง ทนทานต่อแรงกระแทกและการสึกหรอได้ดี

ต้นทุนต่ำสำหรับการผลิตจำนวนมาก: แม้ว่าค่าใช้จ่ายในการทำแม่พิมพ์จะสูง แต่เมื่อผลิตจำนวนมาก ต้นทุนต่อชิ้นจะต่ำลงอย่างมาก ทำให้คุ้มค่าสำหรับการผลิตขนาดใหญ่

รู้จักวัสดุ: Zamak/โครงสร้าง & โจทย์

ประเด็น สรุป คำแนะนำ
รูพรุน/เย็นตัว/หลุมแก๊ส ทำให้เกิดฟอง/หลุด/พินโฮลในชั้นชุบ อิมเพร็กเนต/ซิลเลอร์ชิ้น, เบคไล่แก๊สเบา, เลือกสแตกเริ่มด้วย Cu strike
องค์ประกอบโลหะผสม Al/Si/Fe สิ่งเจือปนมีผลต่อการแอคติเวต Activate แบบอ่อนและคุมเวลา/อุณหภูมิ
ครีบรอย/คราบน้ำมัน รอย/คราบเป็นจุดเริ่มการลอก ดีเกรสสองขั้น + อัลตร้าโซนิก + ล้าง DI

สแตกการชุบยอดนิยม (Route)

Route ลำดับชั้น เหมาะกับ บันทึก
มาตรฐานตกแต่ง Degrease → Activate → Cu Strike → Ni (semi-bright/bright) → Top งานตกแต่งทั่วไป Cu strike ช่วยยึดเกาะบนสังกะสีดี
ทนการกัดกร่อนสูง Degrease → Cu Strike → Acid Cu → Duplex Ni → Cr/Sealer ชื้น/ทะเล/สภาพหนัก ชั้นหนากว่า + sealer เพิ่มความทน
ทางเลือกไม่มีไซยาไนด์* Degrease → Non-CN Strike/EN → Ni → Top ข้อกำกับสิ่งแวดล้อม ทดสอบยึดเกาะจริงก่อนผลิต

*เลือกตามข้อบังคับ/ซัพพลายเออร์ และทดสอบกับชิ้นจริงเสมอ

การเตรียมผิวก่อนชุบ (ลำดับแนะนำ)

สเต็ป เป้าหมาย ช่วงตั้งต้น หมายเหตุ
ดีเกรส (แช่/อัลตร้าโซนิก) ขจัดคราบน้ำมัน/แวกซ์ 45–60°C · 2–5 นาที ล้างน้ำดี 2–3 ขั้น
อิเล็กโตรคลีน (คาโทดเบา) ดึงคราบฝังแน่น 1–2 นาที · กระแสอ่อน หลีกเลี่ยงแรงเกินกัดผิว
Activate/กรดอ่อน ละลายฟิล์มออกไซด์ 5–20 วินาที · RT จับเวลาใกล้ชิด ป้องกันกัดเกิน
Copper strike สร้างชั้นยึดเกาะแรก 0.5–1.5 A/dm² · 1–3 นาที ตามสเปกซัพพลายเออร์
Build (Acid Cu/Ni) ความหนา/ความเรียบ ตามชั้นที่เลือก ทดสอบยึดเกาะก่อนขึ้นจริง

หน้าต่างกระบวนการ (โดยสรุป)

ขั้น เวลา อุณหภูมิ กระแส/เงื่อนไข สังเกตการณ์
Degrease 2–5 นาที 45–60°C กวนอ่อน/อัลตร้าโซนิก คราบมันหายหมดก่อนขั้นถัดไป
Electro-clean 1–2 นาที RT–40°C คาโทดกระแสต่ำ แรงเกิน → กัดผิว/หม่น
Activate 5–20 วินาที RT เกินเวลา → กัดพรุน
Cu Strike 1–3 นาที RT–40°C 0.5–1.5 A/dm² ชั้นสม่ำเสมอ → ยึดเกาะดี
Build (Acid Cu/Ni) ตามสเปก ตามสเปก ตามสเปก คุมความหนา/ความเงา

บันทึกค่าที่ให้ผลดีที่สุดเป็นสแตนดาร์ดของไลน์ พร้อมรูปชิ้นงานก่อน/หลัง และผลทดสอบยึดเกาะ/สเปก

ฟิกซ์เจอร์/การจัดวาง

การวางชิ้นงานบนฟิกซ์เจอร์ (Fixture): การยึดจับที่แน่นหนา: ฟิกซ์เจอร์ต้องยึดชิ้นงานให้แน่น เพื่อป้องกันการเคลื่อนที่ระหว่างกระบวนการ การสัมผัสทางไฟฟ้าที่สมบูรณ์: การชุบด้วยไฟฟ้าต้องการการสัมผัสทางไฟฟ้าที่ดีระหว่างฟิกซ์เจอร์กับชิ้นงานเพื่อให้อิเล็กตรอนไหลผ่านได้อย่างสม่ำเสมอ หากจุดสัมผัสไม่ดี จะทำให้ผิวเคลือบไม่สมบูรณ์หรือไม่สม่ำเสมอในบริเวณนั้น ลดพื้นที่สัมผัส: ควรเลือกจุดยึดจับที่เล็กที่สุดและอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ผิวที่สำคัญของชิ้นงาน การป้องกันการกัดกร่อน: ฟิกซ์เจอร์ที่ใช้ควรทำจากวัสดุที่ทนทานต่อสารเคมีในกระบวนการ เพื่อป้องกันการปนเปื้อนของโลหะอื่นๆ

ทิศทางการวางชิ้นงาน: การระบายของเหลวที่เหมาะสม: ชิ้นงานควรถูกจัดวางในแนวตั้งหรือเอียงเล็กน้อย เพื่อให้ของเหลวสามารถไหลออกจากชิ้นงานได้ง่ายหลังจากการจุ่มแต่ละครั้ง การวางในแนวนอนอาจทำให้เกิดแอ่งน้ำยาขัง ทำให้เกิดคราบหรือผิวเคลือบไม่สม่ำเสมอ หลีกเลี่ยงการเกิดโพรงอากาศ: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีส่วนใดของชิ้นงานที่สามารถกักเก็บอากาศไว้ได้เมื่อจุ่มลงไปในสารละลาย เพราะจะทำให้บริเวณนั้นไม่ได้รับการเคลือบ

ระยะห่างระหว่างชิ้นงาน: ป้องกันการสัมผัส: ชิ้นงานแต่ละชิ้นควรมีระยะห่างที่เหมาะสมเพื่อไม่ให้สัมผัสกัน เพราะการสัมผัสกันจะทำให้เกิดรอยขีดข่วนและขัดขวางการไหลเวียนของสารละลาย การไหลของสารละลายที่สม่ำเสมอ: ระยะห่างที่เหมาะสมช่วยให้สารละลายไหลเวียนได้ทั่วถึงทุกชิ้น ทำให้ได้รับผิวเคลือบที่มีความหนาสม่ำเสมอ

การควบคุมอุณหภูมิและการอบแห้ง: อุณหภูมิที่เหมาะสม: หลังจากการเคลือบ ควรนำชิ้นงานไปอบที่อุณหภูมิที่เหมาะสมตามที่กำหนด เพื่อให้ผิวเคลือบแข็งตัวและมีความคงทน เวลาในการอบแห้ง: เวลาในการอบต้องเพียงพอเพื่อให้ชิ้นงานแห้งสนิทก่อนที่จะทำการตรวจสอบหรือบรรจุหีบห่อ เพื่อป้องกันการเกิดคราบหรือสนิม

การดูแลอ่าง/สารเติมแต่ง

การทดสอบยึดเกาะ

การทดสอบ วิธี ผ่านเมื่อ บันทึก
Tape test ครอสแฮชเบา + เทปแรงยึดกลาง ไม่ลอก/ไม่เป็นปื้น ทำหลังอบ/พักตัวอย่าง
Bend test งอชิ้นส่วน/แท่งทดลอง ไม่ร้าว/ไม่แตกเป็นแผ่น เลือกตามรูปทรง
Thermal shock ร้อน–เย็นสลับ (ตามสเปก) ฟิล์มคงตัว ยืนยันการประกอบจริง

ตารางปัญหาพบบ่อย & วิธีแก้

อาการ สาเหตุหลัก แนวทางแก้
ลอกที่มุม/คมชิ้น เตรียมผิวไม่พอ/กระแสเกิน ปรับ activate/ดีเกรส และลด CD ช่วงเริ่ม
พินโฮล/ฟอง รูพรุน/แก๊สค้าง/ตะกอน อิมเพร็กเนต/เบคไล่แก๊ส กรองอ่าง
คราบน้ำ/คราบขาว น้ำกระด้าง/ล้างไม่พอ ใช้ DI/RO เพิ่มขั้นล้าง + มีดลม
สีไม่สม่ำเสมอ การไหล/จัดวางไม่ดี ปรับแร็ค ระยะห่าง กวน/หมุน
ยึดเกาะต่ำหลังอบ ชั้นแรกบาง/ปนเปื้อน เพิ่มเวลา Cu strike และรีเฟรชอ่าง
LINE